Kinezyterapia
Kinezyterapia to leczenie ruchem. Jest to zasadnicza część fizjoterapii i rehabilitacji ruchowej, dlatego współczesnych metod kinezyterapii jest obecnie bardzo dużo.
Każdy dzisiaj wie, że ruch jest potrzebny. Jest to prawda w znaczeniu zarówno ogólnym, w odniesieniu do ludzi zdrowych (profilaktyka zdrowotna, rekreacja). Podobnie w odniesieniu do konkretnych stanów chorobowych, kontuzji, stanów pooperacyjnych, po unieruchomieniu itd.
Sztuką jest tak zaplanować kinezyterapię, żeby skutecznie, w możliwie najkrótszym czasie, bez przeciążeń oraz w jak najprostszy sposób pomóc w powrocie do sprawności.
Kinezyterapia odnosi się nie tylko do schorzeń ortopedycznych (np. przeciążenie, zwyrodnienie, zapalenie stawu, ograniczenie ruchu, ból kręgosłupa, rwa kulszowa, zespół cieśni nadgarstka) czy neurologicznych (np. udar mózgu, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, neuroborelioza), ale także do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z leczeniem szpitalnym z jakiegokolwiek właściwie powodu. Zapewnia wówczas wyrównanie funkcji utraconych na skutek częściowego lub całkowitego czasowego unieruchomienia.
W swojej praktyce fizjoterapeutycznej stosuję podejście polegające na porozumieniu i współpracy z Pacjentem. Oznacza to poszukiwanie konkretnego rozwiązania. Najlepiej takiego, które pozwoli zaplanować rehabilitację we własnym zakresie. Wówczas efekty widoczne są najszybciej i mogą być one trwałe. Dla kontrastu – oparcie procesu leczenia wyłącznie na wizytach w gabinecie może wywołać pewne uzależnienie od terapeuty. W konsekwencji nawrotowość dolegliwości, które zawsze bedą prowadzić z powrotem do gabinetu. Z tego powodu właśnie tak ważna jest współpraca i porozumienie. Tylko tego rodzaju podejście prowadzi do trwałego rozwiązania danego problemu, na który odpowiedzią jest fizjoterapia.